kalpten akla
düştümü olan bu işte.
Yaşadığını
yazası geliyo böyle,
bazende
söylemediklerini yazası geliyo insanın,
sevdiğine
değer verdiğine...
Bu yasaklıda
olsa farketmiyor artık benim için.
Zaman
geçiyor sanki; bunları yazarken dahi yaşanmamışlığın verdiği eziklik sadece
hissedilen,yada adı her neyse başıma gelen.
İstesemde
böyle istemesemde, gerçeğim bu benim...
Amacım
sadece hisslerimi mantıkla değil delicesine içimden geldiği gibi yaşamaktı aslında.
Mutluluk
sadece benlikte değil biz denen kavramın içinde olursa değeri çok iyi anlaşılırmış meğersem..Demek'ki biz olmayı unutmuşuz aslında....
İşte bu biz
dediğm şey tek'e yani tekrar ben olarak
yalnıza düştüğünde olacak olan bu;boş kalan hislerin doldurulması …..
Ahanda
ozaman başlıyor sorgulamalar ,yaşanmamışlıklar, istekler ,arzular sarıveriyor
etrafını o zamanda.......
Çık bakalım
işin içindende göreyim derler ya benimkide o misal yani
işin içinden
çıkamamak......malesef bu gerçeğim son zamanlarımda.
Yorumlar
Yorum Gönder