TAYLORİST VE TOPLAM
KALİTE YÖNETİMİNDE VERİMLİLİK
Verimlilik deyimini ilk
kullanan kişi F.W. Taylor’dur. Taylor, verimliliği birim zamanda daha çok çıktı
elde etmek olarak düşünmektedir. Çalışmalarını doğrudan işçilik üzerine
yoğunlaştırmıştır. Dikey bütünleşmeye önem vermiştir. Taylorist model ve toplam
kalite yönetiminde verimlilik farklı açılardan değerlendirilmektedir. Taylor
modelinde verimlilik ilkeleri;
§
Şirketin hedefi önceden belirlenmiş kârı elde
etmektir.
§
Kârın hangi faaliyetlerde ve nasıl sağlanacağını
yöneticiler belirler
§
Yönetim gerekli sistemi de kurar
§
Yönetimde temel ilke işe göre adamdır. İşler
kademelendirilir, çalışanlarda işe uygun özellikler aranır.
§
İşin gerektirdiğinden üstün nitelikli insanları
işe almak gereksizdir. Bu insanlar işi önemsemezler, diğer kişileri de işe soğuturlar.
§
Üretimi makineler yapar. İnsanların görevi
makineyi çalışır durumda tutmaktır. Makineden yeterli verim alınamıyorsa
sorumlusu makineyi işletendir. Sanayinin amacı en son teknolojiyi temin
etmektir.
§
Yeni teknoloji ile daha az personel çalışması doğaldır,
niteliksiz elemanların işsiz kalmaları kaçınılmazdır.
§
Sistemlerin özünde yönetimce belirlenen
standartlar vardır, personel bu standartları sağlamalıdır.
§
Yönetimin görevi insanları bu standartlara
uyacak şekilde çalıştırmaktır. Amirler en önemli yöneticilerdir. Çünkü insan
çalıştırmak kolay değildir.
§
En kritik fonksiyonlardan biri denetimdir.
Denetimin amacı kıyaslama olanağı sağlamasıdır.
§
Bütçenin hazırlanması pazarlık esasına dayanır.
Yönetim bütçeyi aşağıya, uygulayıcı yukarıya çekmeye çalışır.
§
Kişilerin başarısı ve yönetimin başarısı bütçeye
göre ölçülür. Performans iyi ise bunun nedeni kişisel gayret ve başarıdır,
kötüyse çevresel koşullar, hükümet kararları, ekonomik kriz vb. dir.
§
Kişinin tüm potansiyelini göstermesi
sakıncalıdır. Tümünü gösterdimi her yıl aynı sonuç beklenir, gerçekleşmediğinde
başarısızlıkla değerlendirilir. Bu nedenle performansın olağanüstü çaba sonucu
gerçekleştiğini göstermek önemlidir.
Toplam kalite yönetiminde
verimliliğin değerlendirilme şekli;
§
İşletmelerde amaç kârlılığı garanti altına
alacak sistemleri kurmak ve geliştirmektir.
§
Faaliyetlerin nasıl düzenleneceğini çalışanlar
önerir, yönetim onaylar.
§
Sistem ve süreci işi yapan geliştirir, yönetim
onları teşvik eder.
§
Temel hedef şirketin hedeflerine ulaşmasıdır. Yönetim
bu hedefi ortaya koyar, planlamayı yapar. Böylece işler tanımlanmış olur.
§
İşin özelliği ne olursa olsun en yüksek seviyeli
insanların işe alınması esastır. Sürekli eğitimle herkesin işini sevmesi
sağlanır.
§
Herşeyi insan gerçekleştirir, makineler yardımcıdır.
§
Yüksek rekabet gücü sürekli gelişmeyle sağlanır.
§
Teknolojiyi geliştiren şirket, yüksek rekabet
gücüne de sahiptir. Sürekli eğitimle yenilenen teknolojiye çalışanlar uyum
sağlar, kimse işsiz kalmaz.
§
Tüm çalışanlar sürekli gelişme ile kendilerini
geliştirirler, standartlar işleri yapanlar tarafından belirlenir.
§
Amirlerin görevi liderlik etmek yani yol
göstermek, eğitmek, koordine etmek, yardımcı olmaktır.
§
Şirketin pusulası ve kılavuzu hedefler ve
faaliyet planlarıdır. Koordineli bir biçimde aylık, üç aylık değerlendirmelerle
başarı ve başarısızlığın nedenleri araştırılır.
§
Herkes en yüksek başarı düzeyini düşler ve
gerçekleştirmek ister. Yönetimin görevi gerçekçi hedefler ortaya
koymaktır.
§
Herkes hedefe ulaşmak için azami gayreti sarf
eder, hedeflere ulaşılmamışsa bunun nedeni eğitim, iletişim, koordinasyon
eksikliği ya da hedeflerin gerçekçi belirlenmeyişidir.
§
Temel motivasyon, şirket iklimi ve başarma
onurudur. Bu ortamı yaratmak ve teşvik etek yönetimin görevidir.
§
Kişinin işinde uyguladığı sürekli gelişme
yaklaşımını kendine de uygulaması esastır. Rekabetçi ortamda kişiler de
kendilerini geliştirmelidirler.
Yorumlar
Yorum Gönder